Πως να καταστρέψεις ένα όνειρο μέσα σε ένα 24ωρο

Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει…
Θα σε ξεχάσω! Που θα μου πας; Ένα όνειρο ήσουνα. Που το θυμόμουν το πρωί. Όχι. Ξημέρωσε.

…θα σ’ αρνηθώ 3 φορές!
Ξύπνημα στις 8 και μισή. Έτσι, θα βασανίσω τον εαυτό μου . Πονοκέφαλος όλη μέρα. Καλά να πάθω! Και τσιγάρα! Πολλά τσιγάρα, να αναστενάξω τη φωτιά, που δε σε έχω. Αλλιώς δε βγαίνουν οι αναστεναγμοί.

Δείξε μου ποιος μ’ αγαπά!
Πού είναι ο πούστης ο αναπτήρας; Ζητάω φωτιά από τον Γιάννη. «Άρχισες το κάπνισμα;» με μαλώνει. Θα μου κόψεις τα πόδια όπως έλεγες; Μακάρι, αλλά δε σε νοιάζει! Κανένα δε νοιάζει… Που να σου εξηγώ, πως αυτό δεν είναι τσιγάρο. Είναι η απουσία ενός χεριού να με κρατάει. Δώσε μου τον αναπτήρα, ηλίθιε! Ο καπνός μ’ αγαπάει!

Λαθρεπιβάτης
Τρομερός πονοκέφαλος. Στο λεωφορείο δύο τσιγγάνες φωνάζουνε. Μακάρι να ‘μουνα τσιγγάνα! Θα μιλούσα δυνατά, θα σου έκανα μάγια, θα ζητιάνευα: «Καλέ μου κύριε, λίγη αγάπη! Ο Θεός να σας έχει καλά!» Και δε θα ‘λεγες τίποτα! Κανείς δε θα έλεγε τίποτα, γιατί θα ήμουνα τσιγγάνα. Ελεύθερη! Όχι σκλάβα του εγωισμού!

Κάτι απογεύματα με καφέ και τσιγάρο
Φωνάζω το γείτονα για καφέ. Είναι γκόμενος με όλη την έννοια της λέξης. Καθόμαστε ένα δίωρο χαλαρά. Δεν μου την πέφτει. Φεύγει και αφήνει ένα χαμόγελο στα χείλια μου. Μόλις κλείνει την πόρτα, επιστρέφεις. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Θα σε ξεχάσω, μαλάκα!

Οι νύχτες από δω και πέρα…
«Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ». Δεν κοιμάμαι. Να ουρλιάξω θέλω, να τσιρίξω θέλω! Δεν μπορώ σου λέω! Δεν μπορώ! Το κεφάλι μου! Από πάνω φωνές, βλέπουν μπάλα. Να ‘μουν άντρας να χαιρόμουνα με μπάλες και αηδίες! Κλαίω…ακόμα κι όταν δεν κλαίω. «Ζήσε τη ζωή σου, βγάλε το ψωμί σου και παράτα μας!»

ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΣΥ; ΚΙ ΕΣΥ; Δεν το περίμενα από σένα … να μη με θες.

Λικέρ της γιαγιάς να γίνει καλά η κοιλίτσα.

«Αύριο όλα θα είναι καλύτερα»