Μελίσσα

Θέλω να σκέφτομαι, πως η Μελίσσα, εκεί που βρίσκεται, είναι χαρούμενη. Τη φαντάζομαι να γελάει κάνοντας σβούρες γύρω από τον εαυτό της. Να γελάει κι ύστερα ζαλισμένη από ευτυχία να πέφτει κάτω, πάνω σε μαλακά άσπρα σύννεφα. Να κάνει βόλτες το καροτσάκι, που μέσα κοιμάται η φαλακρή της κούκλα, στην παιδική χαρά με τα ζαχαρωτά και τις καραμέλες. Και τα ματάκια της, που πάντα ήταν τόσο αστεία αλλήθωρα, να χωράνε όλο αυτό τον όμορφο κόσμο. Να τα έχει ξεχάσει όλα. Να μη θυμάται αυτό το νοσοκομείο, τα φάρμακα, τον πόνο, την αρρώστια που κατάστρεψε τόσο νωρίς το σωματάκι της. Να έχει πολλά παιχνίδια και παιδιά για να παίζει μαζί τους. Εκεί που βρέθηκε, τόσο νωρίς, να υπάρχει μόνο ευτυχία και μια αγάπη τόσο μεγάλη όσο ο ήλιος, για να μη βρεθεί ποτέ ξανά μέσα στην παγωνιά αυτού του κόσμου.

( Για τη Μελίσσα, που έφυγε μια μέρα του Νοέμβρη.)

Παράξενα Όμορφη

Απόσπασμα από τον Γυάλινο κόσμο του Τέννεση Ουίλλιαμς:

ΤΖΙΜ: Έπεσε τίποτα; Θαρρώ…
ΛΑΟΥΡΑ: Ναι!
ΤΖΙΜ: Δε φαντάζομαι να ήταν το γυαλένιο άλογο με το κερατάκι.
ΛΑΟΥΡΑ: Ναι!...
ΤΖΙΜ: Έσπασε;
ΛΑΟΥΡΑ: Τώρα είναι σαν όλα τα άλλα άλογα.
ΤΖΙΜ: Έχασε το …
ΛΑΟΥΡΑ: Κερατάκι! Δεν πειράζει. Μπορεί να του βγει σε καλό η μεταμόρφωση!
ΤΖΙΜ: Ποτέ δε θα με συγχωρέσετε. Ήταν το χαϊδεμένο γυάλινο παιχνίδι σας…
ΛΑΟΥΡΑ: Δεν έχω χαϊδεμένους πια. Δεν είναι και μεγάλη τραγωδία. Τα γυαλικά σπάνε τόσο εύκολα όσο προσεκτικός και να είσαι! Η κίνηση τραντάζει τα ράφια και τα βάζα πέφτουνε.
ΤΖΙΜ: Όμως λυπούμαι πάρα πολύ που είμαι εγώ η αιτία.
ΛΑΟΥΡΑ: Δεν πειράζει. Θα πω πως του κάνανε εγχείριση. Το κερατάκι έπεσε για να νιώσει λιγότερο ιδιότροπος! Τώρα θα νιώθει πως βρίσκεται με δικούς του, μαζί με τα άλλα άλογα που δεν έχουν κερατάκια!...
(…..)
ΤΖΙΜ: Λοιπόν, είστε παράξενα όμορφη. Κι όλη η ομορφιά, εξ’ αιτίας της διαφοράς αυτής.(…)Οι παράξενοι άνθρωποι δε μοιάζουν με τους άλλους. Μα η παραξενιά αυτή δεν είναι ντροπή. Επειδή οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι θαυμάσιοι σαν κι εσάς. Αυτοί είναι εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια. Εσείς είστε Μοναδική! Περπατούν παντού πάνω στη γη. Εσείς είστε μόνη εδώ. Είναι κοινοί σαν –τα αγριόχορτα, μα- εσείς – να! Εσείς είσαστε «Γαλάζιος Κρίνος»!